Venice, no. 5

We maken gefragmenteerd deel uit van alles, de natuur en verstedelijking. Vlak voor de Coronacrisis was dit kunstwerk af. Het zet de betekenis opeens in een scherper daglicht. De natuur is nu aan zet, niet wij, we zitten opgesloten in huizen en steden. Zoet – zuur.

Pick up the pieces and go on.
Een mooi proces. Dit werk is nml. de 2e versie van hetzelfde kunstwerk wat in 2019 geëxposeerd werd in Venetië, tijdens de kunstbiënnale. Het was te zien in het Hilton Hotel op het eiland Giudecca.

Tijdens transport retour is het gebroken helaas. Begin 2020 heb ik een totaal nieuwe versie gemaakt van de delen die over waren, het middenstuk, het stedelijke gedeelte. Het kunstwerk is daarna 2x zo groot geworden, met een grotere omlijsting en nieuwe elementen, die verwijzen naar de natuur. De titel is veranderd naar VENICE, FACE 2.0.